Dlaczego zaczęliście śpiewać w chórze

[Gość]

Moja historia jest bardzo prozaiczna.
Do okresu studiów w ogóle nie śpiewałem, a muzyka chóralna obchodziła mnie tyle co zeszłoroczny śnieg...
Do chóru wstąpiłem na drugim roku studiów z jednego, pragmatycznego powodu. Otóż stanowiło to dla mnie wówczas jedyną okazję do choćby chwilowego wyrwania się poza "żelazną kurtynę" i przekonania się jak te ludziska cierpią w tym zgniłym kapitalizmie (chór akurat przygotowywał się do wyjazdu na festiwal w Neuchatel).
A potem wszystko potoczyło się już normalnie, tzn. jak raz w to wleziesz, nieuchronnie złapiesz bakcyla i... jesteś skazany na całe życie.

[scarabbeo]

[smutek]

podpisuje się pod tym .. rękoma, nogami i wszystkim co mam

[Raczek]

Dlaczego?

No cóż tak wyszło... A co do szczegółów, to wyglądało to tak:

Jeszcze w podstawówce (chyba jakoś w trzeciej klasie) nauczycielka muzyki zaproponowała mi, żebym wziął udział w przesłuchaniu do "Poznańskich Słowików". Raczej chyba z ciekawości niz z chęci wyruszenia muzyczną drogą udałem sie tam z rodzicami. A to co zobaczyłem to korytarz zapełniony takimi jak ja dzieciakami czekajacymi na swoja kolej. Mój nobór nie był juz taki bogaty jak u Kżyha:

[bch]

zachęcona - dopiszę moje początki - nie mam doświadczeń wjakichś znanych chórach - śpiewam w chórze parafialnym - a zaczęło się to od tego, że jako "córeczka tatusia" koniecznie chciałam robic to, co i on robi - więc tak go gnębiłam, że zaczął mnie zabierac ze soba na próby chóru - było to całkiem sporo lat temu w podstawówce (chyba 3 czy 4 klasa) - al bardzo mi się śpiewanie spodobało i tak to podobanie trwa do dzisiaj z na szczęście dla mnie małą przerwą - przez te wszystkie lata spiewania nigdy nie żałowałąm , że mam takie "dziwne" zamiłowanie - bo większość moich znajomych dziwi się, że ja nadal to lubię - teraz zmienił nam się prowadzący chór organista, chór jakby odżył (bo ten poprzedni prowadził go prawie 50 !! lat - więc pewna monotonia się wkradła) - teraz nawet dwuipółgodzinne próby nikomu nie przeszkadzają, a ja odczuwam, że coraz bardziej kocham śpiewać

[Gość]

[smutek]

bch .. witamy na forum!

co do tematu .. to zauważcie jak mało osób trafiło do chóru np. poprzez namawianie znajomych czy też rodziców

[bch]

moje "zakochanie" w śpiewaniu jest na tyle duże, że w domu nie mogą ze mną wytrzymać - mojego "pienia" -w trakcie ćwiczeń głosowych, a ja w ramach mojego wielkiego zaangażowania się w sprawy chóru zaczęłam przepisywać nasze partytury (jest ich około 80)- ale jak ja to mówię, każdy ma swoje zboczenia - dobrze, że ja mam takie...

[matczar]

Zachęcony (tu ukłon w stronę jurgensa ), postanowiłem napisać coś o sobie.

Dawno, dawno temu... no dobrze - bez przesady. W każdym razie w wieku wczesno młodzieńczym mój kontakt z muzyką polegał na tym, że przez kilka lat grałem na akordeonie. W ten oto sposób obyłem się z tajemniczymi znaczkami - nutkami powszechnie zwanymi. Jak się teraz zastanawiam, to widzę, że już w czasie średniej szkoły czynnie byłem zainteresowany śpiewem - znałem połowę repertuaru Kazika Staszewskiego z Kultu i w czasie niejednego koncertu dawałem temu wyraz

Kolejnym krokiem było moje zainteresowanie bębniarstwem i dzięki temu trafiłem do małego zepołu - scholi, prowadzonego przez moją kuzynkę w sąsiedniej parafii. Nie trzeba było długo czekać, abym za jej namowami odstawił beben i zaczął śpiewać, szczególnie gdy okazało się, że mam do tego pewne predyspozycje. Tak się zaczęło i śpiewam w tej scholi do dziś.

Dalsza część jest już prosta. Będąc już na studiach, pewnego razu na tablicy ogłoszeń zobaczyłem zaproszenie, które przykuło moją uwagę. Ogłoszenie było mniej-więcej takiej treści, iż Chór Akademicki DAR z Rybnika ogłasza nabór i zaprasza do wspólnego śpiewu. Po jakimś czasie postanowiłem wybrać się na próbę, żeby wybadać sprawę. Było to w połowie listopada 2004 roku i akurat trafiłem na powrót chóru z imprezy urodzinowej, mającej uświetnić roczek istnienia zespołu. Z muzyką chóralną miałem niewiele do czynienia i jakież było moje zdziwienie pomieszane z radością i podziwem, gdy znazłem się wśród blisko trzydziestu osób śpiewających pod okiem pani dyrygent Joanny Glenc... I to w zasadzie byłoby tyle, bo od tego czasu już do niczego nie musiałem się przekonywać i nad czym zastanawiać. Dzięki wyżej wspomnianym predyspozycjom zostałem przydzielony do tenorów i tak jest do dziś.

O tym jak ważne stało się dla mnie śpiewanie i jak cieszę się, że dane mi było poznać tych wszystkich wspaniałych ludzi, nie będę pisał mając wzgląd na (zapewne) wyczerpującą się Twoją cierpliwość, drogi Czytelniku (tudzież Czytelniczko). Może tylko tyle, że rano będąc u dentysty, pierwsze o co zapytałem, to czy zabieg w jakikolwiek sposób może spodowodać, że nie będę mógł wiąć udziału w wieczornej próbie chóru

[MartaZ]

Ja zaczęłam śpiewać w chórze dopiero jak przyszłam do gimnazjum. Był to chór szkolny oczywiście, wtedy jeszcze Serioso Gioccoso, a teraz po prostu Chór Zespołu Szkół nr 4. W lutym mojej drugiej klasy nasz dyrygent, pan Mariusz Kończal zaprosił mnie do swojego drugiego chóru czyli BChK. Wcześniej jednak przesłuchał mnie i stwierdził, że mój głos poszedł bardzo do góry i śpiewam naprawdę wysokie dźwięki i nie wie, jak ja mogłam w ogóle śpiewać w altach No i teraz już prawie rok śpiewam w sopranach i cały czas idę ku górze.
We wrześniu z małym składem (jeszcze jako gość) pojechałam do Rzeszowa na Festiwal Muzyki Kościelnej, gdzie, tak na marginesie, zajęliśmy I miejsce w swojej kategorii i dostaliśmy specjalną nagrodę za wykonanie "Pater Noster". Od tego wyjazdu już na stałe śpiewam w małym składzie.

[Kuba]

to i moze ja. bylem w slupskiej muzycznej i tam yl obowiazkowy chor. na ktory patrzylem z obrzydzeniem i niechetnie chodizlem na proby bo chor przez 4 lata spiewal to samo, dyrygent tragedia i w ogole. jak skonczylem muz w liceum byl chor. podobnie jak wilk i rudy byly przesluchania. wzieli, zaczelem chodzic bo siostra chodzila. i tak to bylo. a pozniej podobnie jak Wilk bo kamrelanego zaproszenie dostalem, a po LO na studiach w toruniu do choru sie zapisalem i z checia wzieli, a juz tydzen pozniej na piewrszym koncercie spiewalem.

jak to juz pisaliscie, jak sie zaczenie to nie mozna skonczyc

[jacek+]

jak to się różnie czasem układa, zawsze byłem zwolennikiem bluesa rocka jazzu ,póżniej lekki skręt orientalny typu Osjan,a teraz chór .Zaprawdę kręte są ścieżki.Ale jak się ma 44 l. to poniekąd ostatni dzwonek ,żeby sobie z głębi serca pospiewać .Pozdrawiam Wszystkich ,a zwłaszcza Michała ,jestem pod wielkim urokiem zamieszczonych przez niego pieśni.

[smutek]

witamy kolejnego fana Michała

[Łukasz]

Ja miałem szczęście mieszkać w akademiku w pokoju obok współtwórcy chóru AR. Długo się opierałem namową kolegów z pokoju, którzy to wcześnij dali się namówić no ale klimat jaki wnosili do akademika po każdej próbie sprawił, że postanowiłem też spróbować. Po przesłuchaniu zostałem skierowany do Tenorów II. Początki nie były łatwe, ale stopniowo uczyłem się z innymi początkującymi chórzystami. I tak już 3 rok ćwicze, koncertuje i czerpie radość z tworzenia piękna jakim jest muzyka chóralna.

[krystian]

Weny nie mam więc rozpisywać się nie będę...
Cóż, śpiewam w chórze, bo lubię i tyle. Po piętnastoleciu Canto poszedłem na próbę, powtórzyłem te kilka dźwięków i już zostałem;)
Po prosty na piętnastoleciu się zauroczyłem tym chórem i pomyślałem, że muszę tam iść...
Po prostu...


THE END