Wieczność w muzyce

[Gość]

Dla mnie utwór jest tym bardziej interesujący, im bardziej wielowarstwowa i złożona jest jego struktura (oczywiście, mówiąc w pewnym uproszczeniu ). Lubię podczas kolejnych przesłuchań odkrywać coraz to nowe znaczenia, symbole, powiązania, warstwy... Jednak są również tacy słuchacze, którzy ograniczają się do percypowania wyłącznie powierzchownej, czysto brzmieniowej strony dzieła i nie mają ochoty dociekać ukrytych znaczeń. Mogą oni np. z widocznym zadowoleniem delektować się brzmieniem Bachowskich "Pasji" bez znajomości niemieckiego (lub polskiej translacji), bez wnikania w sferę znaczeniową tekstu słownego, traktując utwór jako rodzaj przyjemnej "tapety muzycznej". O ileż jednak są ubożsi w doznania...

Wszystkim zainteresowanym barokową "Affektenlehre" polecam lekturę artykułu Wiesława Liseckiego, opublikowanego w jednym z pierwszych numerów kwartalnika "Canor". Znajdziecie tu wiele bardzo pożytecznych informacji Wspominał o nim już Raczek, ale ja dodatkowo ułatwię Wam sprawę, oszczędzając przyjemność wizyty w bibliotece
[link widoczny dla zalogowanych]

[Manzi]

Ja absolutnie nie neguję, ani nie bagatelizuję retoryki, ale zaledwie nadmiernie rozbuchany jej współczesny kult i ewentualne spekulacje.
Aż bym z radości zatarł ręce i czekał na „odpowiednią interpretacje” lamentu w Johannespassion: w basie mamy 21 nut. Może być 7 x 3. Ale może i być oczko.

[Gość]

Związki słowno-muzyczne są niewątpliwie jednym z ważniejszych elementów dzieła wokalno-instrumentalnego, lecz aby troska o dźwiękową ilustracyjność nie stała się dla kompozytora celem "samym w sobie", jak we wszystkim trzeba zachować umiar. Inaczej, łatwo można zbanalizować utwór, sprowadzając go do czegoś w rodzaju dźwiękowego komiksu, katalogu efektów

Z podobną ostrożnością trzeba podchodzić także do analizy, aby uniknąć wszelkich nadinterpretacji.

Więc w końcu i tutaj doszliśmy do porozumienia

[Manzi]

[Gość]

[Manzi]